appurtenance [ә'pз:tinәns] n (әдетте pl) (заң) 1.(дүние-мүліктің) аз бөлігі, бөлшегі; ұсақ-түйек 2.иеленгенде (иемденгенде) бірге өтетін хақ, хұқық (право) ¨He inherited the manor and all its ~s. – Ол помьестені (иелікті) және соған қоса барлық хақты  мұраға алды.