astray [ә'strei] adv, adj 1.(a)бағыттан тайған, адасқан (b)қате, шатысқан ¨The misleading sign led me ~. – Алдамшы белгі мені бұрып әкетті. ¨He had been led ~ by undesirable friends. – Оны дос-сымақтар бұрыс жолға салды. 2. (idm) *to go ~ (a)адасу (b)дұрыс қойылмау, салынбау ¨My books seems to have gone ~. – Кітабым дұрыс қойылмай жоғалған сияқты.