bruise [bru:z] A.n 1. дененің көгеруі, көгерген жері, қызарған жері (соққыдан, құлағаннан болған) ¨He was covered in ~s after falling off his bycicle. – Ол велосипедтен құлап, үсті көкала қойдай болды. 2.жемістің қарайған, босаған тұсы B.v 1. көгер(т)у, қызар(т)у (дене, үсті ж) ¨He fell and ~d his leg. – Ол құлап аяғын көгертіп алды. 2. қараю, көгеру, босау (жеміс ж) ¨Don’t drop the peaches - they ~ easily. – Шабдалдарды тастама – олар тез босайды. ¨(ауысп. мағ.) Don’t hurt her feelings - she ~s easily. – Оның сезімін жаралама – жаны нәзік.