inhabit [ɪnˈhæbɪt] v ~ sth (formal) тұру (бір жерде өмір сүру), мекендеу, жасау ¨some of the rare species that inhabit the area – осы аймақты мекендейтін кейбір сирек (кездесетін) особьтер ¨Some tribes still inhabit the more remote mountains and jungles of the country. – Кейбір тайпалар әлі де елдің шалғай таулары мен ну ормандарын мекендейді/ормандарында тұрады.