perplexity [pəˈpleksəti] n (pl -ties) (formal) 1. абыржу(шылық), абдырау, қысылу, сасу, шатасу (syn: confusion) ♦His comments have been the source of much perplexity and debate. – Оның сөздерінен соң екіұдай күй орнап, әңгіме көбейді. ♦in ∼ Most of them just stared at her in perplexity. – Олардың көбі оған абдырай қарады. 2.күрделі/ қиын нәрсе, шиеленген/ шатысқан нәрсе ♦the perplexities of life – өмірдің қызығы мен шыжығы