pillage [ˈpɪlɪdʒ] A.n (соғыс кезінде, тб) тонау(шылық) ​♦They brought back horrific accounts of murder and pillage. – Олар да сұмдық қырып-жойып, тонады. B.v (соғыс кезінде, тб) тонау, талау, барымталау (syn: plunder) ♦The rebels went looting and pillaging. – Көтерілісшілер жаппай тонай бастады. ♦be ∼d The town had been pillaged and burned. – Кентті тонап, өртеп кетті. ♦be ∼d from smth Works of art were pillaged from churches and museums. – Шіркеулер мен музейлердегі өнер туындылары тоналды. ♦∼ smth (from smth) They pillaged the resources of the conquered colonies. – Олар басып алынған отарлардың/ колониялардың ресурстарын тонады.