plausibility [ˌplɔːzəˈbɪləti] n 1. қисындылық, дұрыстық, жөнділік ♦This new evidence lends plausibility to the theory that she was murdered. – Жаңа айғақ оны өлтірген деген болжамның дұрыстығын растай түседі. 2. ​(disapproving) адал, пәк болып көріну(шілік), мүләйімсу, көлгірсу ♦She lied with enough conviction and plausibility that we believed her. – Ол өтірікті шірене сөйлеп, көлгірси айтқанда, сеніп қалыппыз.