possessive [pəˈzesɪv] A.adj 1. ∼ (of/about smb/smth) бар(лық) көңілін, пейілін/ махаббатын талап ететін; уысында ұстағысы келетін ♦Some parents are too possessive of their children. – Кейбір ата-аналар балаларына қадам бастырғысы келмейді. 2. ∼ (of/about smth) қызғаншақ, заттарын бергісі келмейтін ♦Jimmy's very possessive about his toys. – Джимми ойыншықтарын өте қызғанады. ♦Why should he feel so possessive about some old photos? – Ол ескі бір фотографияларды неге соншама қориды? 3. ​(grammar) тәуелдік, тәуелдеу ♦possessive pronouns – тәуелді есімдіктер B.n ​(grammar) 1. тәуелдік, тәуелдеу ♦‘Ours’ and ‘their’ are possessives. – «Біздікі» мен «олардыкі» - тәуелдіктер. 2. the ∼n тәуелдік, тәуелдеу