precedent [ˈpresɪdənt] n 1.прецедент, (болған) мысал (кейінгі жағдайда мысал боларлық бұрын болған шешім я әрекет) ♦The ruling set a precedent for future libel cases. – (Осы) сот шешімі келешек даттау істеріне прецедент/ мысал болды. 2.прецедент, (ұқсас) мысал (осы сияқты бұрын болған әрекет, оқиға, тб) ♦historical precedents – тарихи прецеденттер/ мысалдар ♦There is no precedent for a disaster of this scale. – Осы сияқты апат бұрын болған емес. ♦without ∼ Such protests are without precedent in recent history. – Кейінгі кездері бұндай наразылықтар/ протестер болған емес. ♦The achievements of this period were without precedent in history. – Тарихта бұрын-соңды бұндай жетістіктер болған емес. 3.іс(тің) реті, әдеткі іс(теу) дағдысы, норма, қалып (syn: tradition) ♦to break with precedent – басқаша істеу/ қалыпты іс ретінен ауытқу