preoccupation [priˌɒkjuˈpeɪʃn] n 1. ∼ (with smth) бірнәрсені ойлай беру(шілік), ойдан шығармау; шаруа, тірлік (syn: obsession) ♦She found his preoccupation with money irritating. – Ол (әйел) оның (еркектің) ақшаны ойдан шығармайтынын жақтырмады. ♦His current preoccupation is the appointment of the new manager. – Оның қазіргі шаруасы – жаңа менеджер тағайындау. 2.уайымдау(шылық), ойы бөліну ♦She spoke slowly, in a state of preoccupation. – Ол баяу, қобалжи сөйледі.