prerogative [prɪˈrɒɡətɪv] n (formal) ерекше хақ/ право, прерогатива ♦In many countries education is still the prerogative of the rich. – Көптеген елдерде әлі күнге дейін білімге көбінесе байлардың қолы жетеді. ♦the royal prerogative – король хақы ♦The president exercised his prerogative to veto the bill. – Президент биллді/ заңды ветолау хақын пайдаланды.