prosecute [ˈprɒsɪkjuːt] v 1. (сотта біреуді ресми) айыптау, сотқа беру, (заң бойынша) жауапқа тарту ♦The police decided not to prosecute. – Полиция істі сотқа бермеуді ұйғарды. ♦∼ smb/smth Trespassers will be prosecuted. – Заңсыз жүрушілер жауапқа тартылады. ♦∼ smb/smth for (doing) smth The company was prosecuted for breaching the Health and Safety Act. – Компанияны денсаулық пен сақтық заңын бұзды деп айыптады. 2. ∼ (smb) айыптаушы жақтың адвокаты болу ♦the prosecuting counsel/lawyer/attorney – айыптаушы адвокат/ заңгер (юрист)/ прокурор ♦James Spencer, prosecuting, claimed that the witness was lying. – Айыптаушы адвокат Джеймс Спенсер куә өтірік айтып тұр деді. 3. ∼ smth (formal) жалғастыру, жалғастыра беру, қоймау ♦They had overwhelming public support to prosecute the war. – Соғысты жалғастыра беру үшін оларды қоғамның басым көпшілігі қолдады.