prostrate A.adj [ˈprɒstreɪt] (formal) 1.етпетінен созыла жатқан (syn: prone (3)) ♦They fell prostrate in worship. – Олар құдайға құлшылық ете етпетінен түсті. ♦He stumbled over Luke's prostrate body. – Ол Люктің етпетінен жатқан денесіне сүрінді. ¨lying prostrate on the ground – жерде етпетінен созыла жату 2. ​∼ (with smth) мелшию, аңыру, мәңгіру ♦She was prostrate with grief after her father's death. – Әкесі өлгеннен кейін ол қайғыдан шер жұтты. B.v ​[prɒˈstreɪt] 1. ∼ yourself етпетінен созыла жату 2. ∼ smb мелшиту, сең соққандай ету (syn: overcome) ♦He was expecting to find her prostrated by the tragedy. – Ол оның кеудесіне қайғыдан шер толған шығар деп ойлады. ♦For months he was prostrated with grief. – Ол айлап қайғыдан еңсе көтере алмады.