decency [ˈdiːsnsi] n 1. әдептілік, сыпайылылық, тәрбиелілік, көргенділік, ар-ұяттылық, , инабаттылық, өнегелілік ¨Her behaviour showed a total lack of  common decency. – Оның жүріс-тұрысы қарапайым тәрбиенің жоқтығын көрсетті. ¨Have you no sense of decency? – Ұят деген түсінік бар ма сенде? ¨He might have had the decency to apologize. – Кешірім сұрауға ұяты жетпеді. ¨standards of taste and decency that we expect broadcasting companies to meet – телерадиокомпаниялардан біз күтетін талғам мен әдептілік стандарттары 2. the decencies (formal) этикалық стандарттар, сыпайылық, әдептілік ¨the basic decencies of civilized society – өркениетті қоғамдағы әдептілік (талаптары)