dependence [dɪˈpendəns] n 1.~ (on/upon sb/sth) тәуелділік, асырауында, қарамағында болушылық (opp: independence) ¨his dependence on his parents – оның өз ата-анасына тәуелділігі ¨Our relationship was based on mutual dependence. – Қарым-қатынасымыз өзара тәуелділікке негізделген. ¨the dependence of Europe on imported foods – Европаның импортталған азық-түлікке тәуелділігі  ¨financial/economic dependence – қаржылық/экономикалық тәуелділік 2.(also dependency) құмарлық, шыға алмаушылық ¨drug/alcohol dependence – есірткіқұмарлық/арақкештік 3.~ of A and B (technical) өзара тәуелділік, өзара әсері болушылық ¨the close dependence of soil and landforms – топырақ пен сол жердің табиғи келбеті арасындағы байланыс