desertion [dɪˈzɜː(r)ʃn] n [қ-з: desert B.v] ¨She felt betrayed by her husband's desertion. – Күйеуі үйден кеткенде опасыздыққа ұшырағандай болып көрінді. ¨The army was badly affected by desertions. – Армияны әскердегі дезертирлік ойсыратты.