desperately adv [қ-з: desperate] ¨desperately ill/unhappy/lonely – қатты ауырған/мүлде бақытсыз/жападан жалғыз ¨He took a deep breath, desperately trying to keep calm. – Бар күшін бойына жиып, сабыр сақтауға тырысқан ол терең дем алды. ¨They desperately wanted a child. – Олардың есіл-деріт бала сүю еді. ¨She looked desperately around for a weapon. – Ол айналасынан жан ұшыра қару іздеді.