detached [dɪˈtætʃt] adj 1.жеке тұрған, бөлек (үй) 2.әңкі-тәңкі, абдыраған, абдыраңқы, мәңгірген; немкетті, немқұрайды (syn: indifferent) ¨She wanted him to stop being so cool, so detached, so cynical. – Ол оның суықтығы, немкеттілігі әрі безбүйректігінің тиылғанын қалады. 3.(approving) бейтарап, килікпеген, кіріспеген, әділ (syn: impartial) ¨a detached observer – бейтарап бақылаушы