detachment [dɪˈtætʃmənt] n 1.бейтараптық, килікпеу(шілік), т.с.с. (opp: involvement) ¨He answered with an air of detachment. – Ол бейтарап жауап қатты. ¨show detachment in one’s judgements – пайымдауларында бейтараптық таныту  2.жөнелтілген әскер, топ, тсс ¨a detachment of artillery – жөнелтілген артиллериялық топ 3.ажыра(т)у, бөл(ін)у