disbelief [ˌdɪsbɪˈliːf] n таңырқау, таңдану, (өз көзіне өзі) сене алмаушылық, аңтарылу, аң-таң болу, сең соққандай болу ¨He stared at me in disbelief. – Ол маған таңырқай қарады. ¨He listened in disbelief to this extraordinary story. – Мына ерекше әңгімені ол таңдана тыңдады.