disconnected [ˌdɪskəˈnektɪd] adj ажыраған, үзілген; беталбатты, үздік-создық, шашыраңқы, қатысы жоқ; жөнсіз (шату) (syn: disjointed, incoherent) ¨disconnected images/thoughts/ideas – бас-аяғы жоқ көріністер/ойлар/деялар ¨I felt disconnected from the world around me. – Қоршаған ортадан ажырап қалғандай сезіндім. ¨the disconnected ramblings of an old man – шалдың/қарттың үздік-моздық міңгірі