discontented [ˌdɪskənˈtentɪd] adj ~ (with sth) риза емес, көңілі толмаған (syn: dissatisfied) (opp: contented) ¨He felt discontented with the way his life had turned out. – Өмірінің бұлай өзгеруіне оның көңілі толмады. ¨discontented party members – көңілі қалған партия мүшелері