discredit [dɪsˈkredɪt] A.v 1.~ sb/sth беделіне, абыройына нұқсан келтіру, дақ түсіру ¨The photos were deliberately taken to discredit the President. – Фотографиялар Президенттің беделіне нұқсан келтіру үшін әдейі түсірілген. ¨a discredited  government/policy – абыройы айрандай болған үкімет/саясат 2.~ sth терістеу, теріс, бұрыс болғанын көрсету, сенімсіздік тудыру ¨These theories are now largely discredited among linguists. – Бұл теориялар қазір лингвистердің арасында сенімсіздік тудыруда.  ¨This new evidence discredits earlier findings. – Жаңа айғақ бұдан бұрынғыларын терістейді. B.n (formal) беделге, абыройға келген нұқсан, түскен дақ ¨Violent football fans bring discredit on the teams they support. – Тәртіпсіз футбол жанкүйерлері өздері қолдайтын командаларға дақ түсіреді. ¨Britain, to its discredit, did not speak out against these atrocities. – Британия, бір өкініштісі, бұл зорлық-зомбылықтарды сөкпеді/-ға қарсы сөз айтпады. ¨My brother's behaviour did great discredit to the family. – Бауырымның тірлігі отбасымызды жерге қаратып кетті.