disfigure [dɪsˈfɪɡə(r)] v ~ sb/sth ұсқынсыз ету, келбетін бұзу ¨Her face was disfigured by a long red scar. – Оның бетін ұзын, қызыл тыртық ұсқынсыз еткен. ¨An ugly power station disfigures the landscape. – Ұсқынсыз электр станциясы өңірдің көркін бұзады.