disillusioned [ˌdɪsɪˈluːʒnd] adj ~ (by/with sb/sth) түңілген, көңілі қалған (syn: disenchanted) ¨I soon became disillusioned with the job. – Көп уақыт өтпей-ақ жаңа жұмыстан көңілім қалды. ¨I feel utterly disillusioned by his refusal to take any action. – Ол қандай да бір шара қолданудан бас тартқанда түңілдім. ¨Her book is the testimony of a disillusioned woman. – Оның кітабы – тауы шағылған әйелдің айтқан сыры.