dismayed adj ~ (at/by sth); ~ (to find, hear, see, etc…) абыржыған ¨He was dismayed at the change in his old friend. – Ескі досының бұлай өзгеруі оны абыржытты. ¨The suggestion was greeted by a dismayed silence. – Ұсыныстан соң абыржыған үнсіздік орнады. ¨They were dismayed to find that the ferry had already left. – Салдың/паромның кетіп қалғанын көріп, олар абыржыды.