distinguish [dɪˈstɪŋɡwɪʃ] v 1.~ between A and B; ~ A from B; ~ A and B ажырату, айыру (syn: differentiate) ¨to distinguish between right and wrong – оң мен терісті ажырату ¨English law clearly distinguishes between murder and manslaughter. – Ағылшын заңы кісі өлтіруді әдейі және кездейсоқ деп екіге бөледі. ¨It was hard to distinguish one twin from the other. – Егіздің бірін сыңарынан ажырату қиын еді. ¨Sometimes reality and fantasy are hard to distinguish. – Кейде нағыз өмірді фантазиядан айыру қиын. ¨We can distinguish five meanings of the word ‘nice’. – «nice» сөзінің бес түрлі мағынасын ажырата аламыз. 2.~ A (from B) ерекшелеу, өзгешелеу, даралау ¨What was it that distinguished her from her classmates? – Оны кластастарынан не өзгешелеуші еді? ¨The male bird is distinguished from the female by its red beak. – Аталық құс/қораз мекиеннен өзінің қызыл тұмсығымен ерекшеленеді. ¨Does your cat have any distinguishing marks? – Мысығыңның ерекше белгілері бар ма? ¨The power of speech distinguishes human beings from animals. – Сөйлей алу қасиеті адамзатты хайуаннан ерекшелейді. 3.~ sth ести не көре алу (syn: differentiate, make out) ¨I could not distinguish her words, but she sounded agitated. – Оның сөздерін ұға алғам жоқ, алайда даусы абыржи шықты. ¨She could not distinguish the make and colour of the car in the fading light. – Кеш түсе бастағандықтан ол машинаның түсі мен моделін ажырата алмады. 4.~ yourself (as sth) атағын шығару, көрсету ¨She has already distinguished herself as an athlete. – Оның атлет ретінде атағы шығып қойған.