distress [dɪˈstres] A.n 1.торығу, құсалықналыссергелдең ¨The newspaper article caused the actor considerable distress. – Газеттегі мақала актерді тұқыртып тастады. ¨She was obviously in distress after the attack. – Біреулердің шабуылынан соң ол кәдімгідей налыды. ¨deep emotional distress – құса болу 2.торығу, жапа шегу, ауыртпалық, күйзеліс (syn: hardship) ¨economic/financial distress – экономикалық/қаржы ауыртпалықтары ¨The charity aims to relieve poverty and distress caused by natural disasters. – Мейірім ұйымы табиғи апаттардан болған жоқшылық пен ауыртпалықты жеңілдетуді көздейді. 3.апатты жағдай ¨a distress signal – апат сигналы/дабылы/белгісі ¨It is a rule of the sea to help another boat in distress. – Қиындыққа тап болған басқа кемеге көмекке келу - теңіз дәстүрі. B.v ~ sb; ~ yourself абыржыту, қобалжыту, күйзелту ¨It was clear that the letter had deeply distressed her. – Хаттың оны абыржытып тастағаны анық еді. ¨Don't distress yourself. – Өзіңді өзің күйзелтпе.