duress [djuˈres] n (formal) күштеу, қорқытып мәжбүрлеу ¨He signed the confession under duress. – Ол қорыққанынан мойындауға қол қоюға мәжбүр болды. ¨The promise was obtained by duress on the part of her husband. – Күйеуі оны қорқытып уәдесін алды.