embroil [ɪmˈbrɔɪl] v ~ sb/yourself (in sth) (formal) шырмалу, араласу, тартылу, кірісіп кету ¨He became embroiled in a dispute with his neighbours. – Ол көршілерімен бір тартысқа шырмалып қалды. ¨I was reluctant to embroil myself in his problems. – Мен оның мәселелеріне араласқым келмеген болатын.