endure [ɪnˈdjʊə(r)] v (formal) 1.төзу, шыдау, көну (syn: bear) ¨~ sth They had to endure a long wait before the case came to trial. – Іс сотқа жеткенше оларға ұзақ уақыт күтуге тура келді. ¨She could not endure the thought of parting. – Айырылысу туралы ой оны шошындырды. ¨The pain was almost too great to endure. – Шаншу қысқанда қақсатпай қоймайтындай еді. ¨(formal) a love that endures all things and never fails – қиын-қыстау сәтке төзіп, сүрінбейтін махаббат ¨~ doing sth He can't endure being defeated. – Жеңіліске ол шыдай алмайды. ¨~ to do sth He can't endure to be defeated. -  Жеңіліске ол шыдай алмайды. 2.(ұзақ уақытқа) жалғасу, қалу (syn: last) ¨a success that will endure – ұзақ уақыт өшпейтін табыс ¨The torn flag has endured as a symbol of freedom. – Жыртылған/жыртық ту азаттық символы ретінде қалды.