ennoble [ɪˈnəʊbl] v (formal) 1. ~ sb ақсүйектер, шонжарлар, бай-манаптар қатарына қосу 2. ~ sb/sth мерейі үстем болу, абыройы тасу ¨In a strange way she seemed ennobled by her grief. – Қайғысы өзінің мерейін асқақтатқандай етті. ennoblement n [қ-з: ennoble]