ensuing adj [қ-з: ensue] ¨He had become separated from his parents in the ensuing panic. – Содан өрбіген аласапыранда ол ата-анасынан ажырап қалды. ¨They lost track of each other in the ensuing years. – Содан кейінгі жылдарда олардың жолдары бөлек кетті.