entangle [ɪnˈtæŋɡl] v 1. ~ sb/sth (in/with sth) шырмалу, оралып қалу ¨The bird had become entangled in the wire netting. – Құс темір торға шырмалып қалыпты. 2.қиын жағдайға түсу, тап болу, шырмалу ¨~ sb in sth He became entangled in a series of conflicts with the management. – Ол басқармамен біршама керіске тап болды. ¨~ sb with sb She didn't want to get entangled with him. – Ол оған тым жақындасқысы келмеді.