envelop [ɪnˈveləp] v ~ sb/sth (in sth) (formal) орау, қымтау ¨She was enveloped in a huge white towel. – Ірі ақ орамалға/сүлгіге оранған. ¨Clouds enveloped the mountain tops. – Бұлт тау ұштарын тұмшалады. ¨Darkness fell and enveloped the town. – Қараңғы(лық) түсіп, кентті қымтады. ¨A feeling of despair enveloped him. – Торығу сезімі оның бойын билеп алды.