excitement [ɪkˈsaɪtmənt] n 1.желпіну, толқу, тықыршу, қозу, желігу, елеңдеу, қызу; жадырау, жайнау ¨The news caused great excitement among her friends. – Жаңалық оның достарын дүрліктірді. ¨a surge/thrill/shiver of excitement – жаппай дүрлігу/дүрліге дірілдеу/дүрліге қалтылдау ¨He was flushed with excitement at the thought. – Жаңағы ой оны қызартып жіберді. ¨There was a note of excitement in his voice. – Үнінен мазасыздық ызыңы сезіліп тұрды. ¨The dog leapt and wagged its tail in excitement. – Арсалаңдаған ит ойнақшып, құйрығын бұлғақтатты. ¨In her excitement she dropped her glass. – Толқып кеткен ол стаканын түсіріп алды. 2. (formal) толқытатын, қызық нәрсе ¨The new job was not without its excitements. – Жаңа жұмыстың қызық жақтары да бар екен.