falter [ˈfɔːltə(r)] v 1.әлсіреу, титықтау, діңкелеу; әсері азаю (syn: waver) ¨The economy shows no signs of faltering. – Экономикадан ешбір дімкәстік байқалмайды. ¨Her courage never faltered. – Жігері жасыған емес. 2. бұйығылану, бұйығу ¨His voice faltered as he began his speech. – Сөйлей бастаған кезде даусы бұйығыланды. 3.кібіртіктеу, қымсыну ¨She walked up to the platform without faltering. – Ол платформаға еңсесін тік ұстай шықты. ¨He never faltered in his commitment to the party. – Оның партияға деген адалдығында мін болған емес.