faraway [ˈfɑːrəweɪ] adj 1. алыстағы, қиырдағы, қияндағы, шалғайдағы, ұзақтағы (syn: distant) ¨a war in a faraway country – алыс елдегі соғыс 2. a ~ look/expression әңкі-тәңкі, ойын жинай алмаған, абдыраған, ойы бөлінген, ойға шомған, ойы басқа жақта болған (syn: distant) ¨There was a faraway look in her eyes. – Оның көзінде санасын мазалаған ой бар еді. ¨His face wore a glazed, faraway expression. – Жүзі абдыраңқы да әңкі-тәңкі еді.