quicken [ˈkwɪkən] v (formal) 1.жылдамда(т)у, тез бола түсу, тездету ♦She felt her heartbeat quicken as he approached. – Ол (еркек) жақындай бере ол (әйел) жүрегінің соға түскенін сезді. ♦∼ smth He quickened his pace to catch up with them. – Оларға жету үшін ол адымын жылдамдатты. 2. ∼ (smth) белсене/ құлшына түсу; құлшындыру, үдету ♦His interest quickened as he heard more about the plan. – Жоспар жайлы естіген сайын ол қызыға түсті.