flaunt [flɔːnt] v (disapproving) 1.~ sth мақтану, тұмсығын көтеру, күбіну, ісіну ¨He did not believe in flaunting his wealth. – Байлығын елге көрсетіп күбінген/мақтанған опа әпереді деп сенбеді. ¨She openly flaunted her affair with the senator. – Сенатормен хикаясы барына ол ашық мақтанды. 2. ~ yourself жұртты өзіне еліктіру 3. (idm) *if you've got it, flaunt it (humorous, saying) «бар болса, неге мақтанбасқа» дег мағ