frail [freɪl] adj (~er, ~est) 1.әлсіз, әлжуаз, қалт-құлт еткен, ілмиген ¨Mother was becoming too frail to live alone. –  Анам тым әлсіз болғандықтан жалғыз тұратын халден қалып барады. 2.осал, әлсіз, нәзік, сынғыш ¨the frail stems of the flowers – гүлдердің осал сабақтары ¨Human nature is frail. – Адам табиғаты осал.