frankly [ˈfræŋkli] adv 1.шын, ашық, бүкпесіз, ақ ниетімен, тура, төте ¨He spoke frankly about the ordeal. – Не болғанын ол ашық айтты. ¨They frankly admitted their responsibility. – Олар жауапты екенін ашық мойындады. 2.шынын, ашығын айтса(м), т.с.с. ¨Frankly, I couldn't care less what happens to him. – Шынын айтсам, оның жағдайына бейжай қарай алмадым. ¨Quite frankly, I'm not surprised you failed. – Турасын айтсам, сүрінгеніңе таңғалып тұрғамын жоқ.