fugitive [ˈfjuːdʒətɪv] A.n ~ (from sb/sth) қашқын, қашушы ¨a fugitive from justice – әділеттен (соттан) қашқан/қашушы B.adj 1.қашқын, қашып жүрген, қашушы ¨a fugitive criminal – қашқын/ұстатпай жүрген қылмыскер 2. (literary) өткінші, келіп-кеткен (syn: fleeting) ¨a fugitive idea/thought – қаңғыған/өткінші бір идея/ой