fume [fjuːm] v 1.ашуға бөгу, ызалану ¨~ (at/over/about sb/sth) She sat in the car, silently fuming at the traffic jam. – Машинада, көлік кептелісі ішін қыжылдатып үнсіз отырды. ¨~ (with sth) He was fuming with indignation. – Ол қынжылып отырды. 2.түтіндеу, түтін шығару