furtive [ˈfɜːtɪv] adj (disapproving) қитұрқы, сұрқия; жалтақ, жасқанған, тартынған, ұрланған, кібіртіктеген (syn: stealthy) ¨She cast a furtive glance over her shoulder. – Иығынан асыра ұрлана көз тастады. ¨He looked sly and furtive. – Ол жылмаң әрі қитұрқы көрінді.