gabble [ˈɡæbl] A.v (informal) сапылдау, зыпылдау, апалақтау, асыға сөйлеу ¨She was nervous and started to gabble. – Дегбірі қашып, сапылдай бастады. ¨~ on/away They were gabbling on about the past. – Олар өткен күндерді айтып сапылдап жатты. ¨~ sth He was gabbling nonsense. – Ол көки зыпылдады. ¨‘No, no, not all,’ she gabbled. – «Жо-жоқ, тіпті де/мүлде», деп апалақтады ол. B.n сапылдау, зыпылдау, апалақтау, асыға сөйлеу