gauntlet [ˈɡɔːntlət] n 1.(ортағасырлық рыцарь киген) темір биялай (қолғап) 2.биялай (қалың қолғап) ¨motorcyclists with leather gauntlets – былғары биялай киген мотоциклистер 3. (idm) *run the gauntlet тұс-тұстан тиіскілеу, анталау ¨Some of the witnesses had to run the gauntlet of television cameras and reporters. – Кейбір куәлерге телекамералар мен репортерлар анталады. *take up the gauntlet жекпе-жекке шақыруды қабыл алу, сайысқа қатысуға келісу ¨His Republican rival may be expected to take up the gauntlet. – Оның республикалық қарсыласы беттесуге келісуі мүмкін деп күтеді жұрт. *throw down the gauntlet жекпе-жекке, сайысқа шақыру, үндеу ¨She has thrown down the gauntlet to the newspaper by accusing it of libel. – Ол газетті жала жапты деп айыптады.