quietly [ˈkwaɪətli] adv 1.тыныш, ақырын, үнсіз, жай ♦to ask/speak/talk quietly – ақырын сұрау/ сөйлеу ♦to move/stand quietly – ақырын жүру/ үнсіз тұру ♦a quietly spoken woman – ақырын сөйлейтін әйел ♦'I'm sorry,' she said quietly. – «Ғафу өтінемін», деді ол жай ғана. 2.тыныш; оңаша ♦I spent a few hours quietly relaxing. – Бірнеше сағат оңаша тынықтым. ♦He noticed the woman sitting quietly at the bar. – Ол барда өзімен-өзі отырған әйелді байқады. 3.іштей, тысқа білдіртпей ♦He is quietly confident that they can succeed. – Олардың табысқа жететініне ол іштей сенімді.