grin [ɡrɪn] A.v (-nn-) 1.ыржию, езу тарту/-а (тісін көрсете) күлу, ақсия жымию; ыржалақтау ¨They grinned with delight when they heard our news. – Хабарымызды естігенде олар қуана ыржиды. ¨Stop grinning and tell me what happened! – Ыржалақтамай, маған не болғанын айт(қын)! ¨He was grinning from ear to ear. – Ол екі езуі екі құлағына жете ыржиды. ¨~ at sb She grinned amiably at us. – Ол бізді іш тарта ыржиды/жымиды. ¨~ sth He grinned a wide grin. – Екі езуі екі құлағына жете ыржиды/жымиды. 2. (idm) *grin and bear it іштен тыну, үнсіз мойынсұну, тістене көну ¨There's nothing we can do about it. We'll just have to grin and bear it. – Бұған біз ештеңе істей алмаймыз. Іштен тынуымыз керек. B.n ыржиыс, ыржию, ыржалақтау, езу тарта жымиыс, күлу ¨She gave a broad grin. – Ол езу тарта ыржиды/жымиды. ¨a wry/sheepish grin – шарасыз/ыңғайсыздана ыржию ¨‘No,’ he said with a grin. – «Жоқ», деі ол ыржиа. ¨Take that grin off your face! – Ыржиғаныңды қой!