grit [ɡrɪt] A.n 1.түйір(шік), қиыршық (құмның, тастың) ¨I had a piece of grit in my eye. – Көзіме тас (түйіршігі) түсіп кетіпті. ¨They were spreading grit and salt on the icy roads. – Жолға құм мен тұз сеуіп жатты. 2.табандылық, қайсарлық, өжеттік B.v 1.(-tt-) ~ sth мұз (басқан) жолға құм, тұз себу, төгу 2.(idm) *grit your teeth тістену ¨She gritted her teeth against the pain. – Қақсағанда/Шаншығанда тістенді. ¨‘Stop it!’ he said through gritted teeth. – «Тоқтат!», деді ол тістене. ¨(ауысп мағ) It started to rain harder, but we gritted our teeth and carried on. – Жаңбыр құя түсті, бірақ біз тістендік те жалғастыра бердік.